Strona główna/Aktualności/"Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy" - (..)

"Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy" - akademia kończąca rok szkolny 2024/2025

27 Czerwca 2025

Zakończenie roku szkolnego w Szkole Podstawowej w Olzie miało dziś uroczysty, ale i głęboko symboliczny przebieg. Dzień rozpoczął się punktualnie o godzinie ósmej mszą świętą w kościele parafialnym pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju. Liturgii przewodniczył ksiądz proboszcz Bogdan Reder. Obecność uczniów, nauczycieli i rodziców nadała tej chwili charakter wspólnotowego pożegnania roku – w duchu wdzięczności i nadziei na dalszy rozwój.

Z kościoła uczestnicy przeszli do budynku szkoły, gdzie w sali gimnastycznej rozpoczęła się główna część uroczystości. Akademię poprowadziła Marta Kościelny – wychowawczyni klasy ósmej i nauczycielka matematyki. Jak co roku, rozpoczęto ją od odśpiewania hymnu szkolnego. Następnie głos zabrała dyrektor Dorota Domańska, która podziękowała wszystkim zgromadzonym – uczniom, rodzicom, nauczycielom oraz pracownikom szkoły – za trud, zaangażowanie i codzienną gotowość do dawania z siebie wszystkiego, a nawet więcej. Jej słowa wybrzmiały jako podsumowanie nie tylko roku szkolnego, ale też wspólnych relacji i wartości budowanych przez cały czas trwania edukacji.

W imieniu władz Gminy Gorzyce – której gospodarzem jest wójt Daniel Jakubczyk, a zastępcą - Daniel Kurasz – wystąpiła pani dyrektor Gminnego Zespołu Obsługi Finansowej w Gorzycach - Izabela Sanecznik. Złożyła gratulacje za wyniki, współpracę i zaangażowanie wszystkim obecnym, zwracając szczególną uwagę na sukcesy edukacyjne uczniów. Kluczowym punktem jej wystąpienia było wręczenie stypendium Idze Sośnie z klasy piątej, której osiągnięcia konkursowe i bardzo dobre wyniki w nauce przyniosły wyróżnienie na poziomie gminnym.

W kolejnej części akademii uhonorowano uczniów wyróżniających się w różnorodnych konkursach – głównie matematycznych i geograficznych. Doceniono także aktyw biblioteczny oraz uczniów, którzy swoją pracą wspierali działania harcerskie czy też akcję "Wzorowy Świetliczanin". Szczególnym momentem była tradycyjna już ceremonia przekazania sztandaru – uczniowie klasy ósmej oficjalnie przekazali go przedstawicielom klasy siódmej. Symboliczna zmiana warty, pełna powagi i skupienia, wyraźnie podkreśliła wagę dzisiejszego dnia.

Po tej części wychowawczynie klas, wspólnie z panią dyrektor Dorotą Domańską i przewodniczącą Rady Rodziców Aleksandrą Langer, rozpoczęły wręczanie świadectw z wyróżnieniem oraz nagród książkowych ufundowanych przez Radę Rodziców. Szczególnie licznie wyróżnieni zostali uczniowie klasy czwartej – aż szesnaścioro z nich otrzymało świadectwa z wyróżnieniem, co spotkało się z zasłużonymi brawami.

Głos zabrała również pani Izabela Kozielska, która pogratulowała dzieciom opiekującym się szkolnym warzywnikiem. Doceniła ich czujność, systematyczność i zaangażowanie. Wspomniała, że projekt ten powstał dzięki współpracy z panią Bogusławą Oślizło i dziś widać już jego realne efekty – warzywa rosną znakomicie. 

W trakcie uroczystości wręczono również listy gratulacyjne rodzicom uczniów klasy ósmej wyróżniających się w nauce: państwu Adamczyk, Bogacz, Karnówka, Klimek, Starzak, Niewiadomskim oraz Synowiec. Szczególne podziękowania otrzymały także mamy wspierające klasową Radę Rodziców: pani Agnieszka Krótki, pani Wiesława Wróblewska oraz pani Michalina Max.

Wzruszającym akcentem było wystąpienie dyrektor Doroty Domańskiej, która podziękowała pani Agnieszce Kruczek za 18 lat pracy w szkole – za zaangażowanie oraz obecność w życiu społeczności szkolnej. Do gratulacji dla ucznió, rodziców i nauczycieli dołączyła się pani Edyta Cogiel, była dyrektorka placówki, a także przewodnicząca Rady Rodziców - pani Aleksandra Langer. Pani przewodnicząca złożyła również podziękowania dyrektor Dorocie Domańskiej i wicedyrektor Krystynie Banert za całoroczną, owocną współpracę.

Po zakończeniu części oficjalnej nastąpiła część artystyczna – ostatni apel klasy ósmej. Rozpoczęto go polonezem, przygotowanym z dużym zaangażowaniem i wyczuciem – wzbudził on szczere emocje i podziw wśród zebranych. Następnie uczniowie przedstawili migawki wspomnień z lekcji wychowania fizycznego, angielskiego i historii. W tych scenach nie zabrakło humoru, dystansu i wdzięczności. Ósmoklasiści zaprezentowali się jako ludzie dojrzali, świadomi i gotowi na nowe wyzwania.

Pod koniec występu pojawiły się podziękowania, wręczono kwiaty nauczycielom i rodzicom. Finał należał do wspólnego wykonania piosenki Marka Grechuty pt. „Dni, których jeszcze nie znamy” – utworu, który wybrzmiał jako symbol pożegnania i nadziei.

Na zakończenie części artystycznej wystąpiła klasa siódma, która w formie humorystycznego teleturnieju „Familiada” przedstawiła cechy i zalety klasy ósmej. Pojawiły się dowcipne pytania, zabawne nominacje i życzliwy dystans. Było to lekkie, a zarazem ciepłe zwieńczenie całej uroczystości.

Dzisiejszy dzień był pełen emocji, ale i głęboko osadzony w szkolnej tradycji. Był to czas wdzięczności, podsumowań i pożegnań – ale także początek nowego etapu dla wielu młodych ludzi. Właśnie dlatego najlepiej oddaje go cytat Grechuty: „Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy”.

 

Na zakończenie roku szkolnego Dyrekcja Szkoły oraz Grono Pedagogiczne składają wszystkim Rodzicom serdeczne gratulacje i podziękowania za obecność, za wytrwałość, za współodpowiedzialność, za każde spotkanie, rozmowę i wspólnie rozwiązany problem. Edukacja to nie tylko przekazywanie wiedzy – to wspólna misja wychowania młodego człowieka, która nie byłaby możliwa bez zaangażowania domów rodzinnych.

Przyszły rok to kolejne wyzwania – nie tylko programowe, ale także wychowawcze i społeczne. Przed nami czas dalszej współpracy, budowania klimatu zaufania i wspierania uczniów w rozwijaniu ich mocnych stron. Wierzymy, że z tak silnym zapleczem – mądrymi rodzicami, kompetentną kadrą i ambitnymi uczniami – możemy wspólnie stworzyć szkołę, która nie tylko uczy, ale też wychowuje, inspiruje i przygotowuje do życia.

Bo – jak przypomniała dziś szkolna scena – najważniejsze są właśnie te dni, których jeszcze nie znamy.

A. Kruczek

Tyle razem – teraz w różne strony

do góry